Mükemmeliyetçilik ve Erteleme: İçsel Baskılarla Baş Etmenin Yolları
Erteleme—diğer adıyla prokrastinasyon—genelde dışarıdan “oyalanmak” olarak görünse de aslında kökenleri çok daha derinlere dayanır. Demir, ertelemenin basitçe tembellik olmadığını vurgulayarak şöyle diyor: “İşi ertelemek, yapılması gereken bir şeyi bilinçli olarak geciktirme davranışıdır. Bazen işin büyüklüğü ya da mükemmelliyet zorunluluğu o kadar ağır gelir ki başlamak tehditkar olur.” Değişimin ilk adımı, kişinin kendi düşünce kalıplarını fark etmesiyle mümkünleşir. Farkındalığı güçlendirmek ve ertelemeyi azaltmak için şu adımlar öneriliyor: Kusursuzluk yerine işlevsel olanı benimsemek, “yeterince iyi” kavramını içselleştirmek, görevleri küçük parçalar halinde ele almak, büyük resmi değil adım adım ilerlemeyi görmek, süre sınırlamaları koymak, sonsuz bir zaman ayırmanın kaygıyı artırdığı gerçeğini kabul etmek, hata yapmayı gelişimin doğal bir parçası olarak görmek. Gerektiğinde bir klinik psikologdan destek almak da kaygı, tükenmişlik ya da depresyon eşlik ediyorsa önemli bir adım olabilir.
